De serie had ik al gezien. Vooral de cinematografie (Colin Watkinson) in dit dystopische verhaal vond ik geweldig. De beklemmende sfeer vleesgeworden in de kleuren… absolute klasse.
Meestal lees ik liever het boek eerst, nu had ik bij elk personage en elke scene toch het beeld uit de serie in m’n hoofd. Het is juist zo mooi om de wereld te laten ontstaan tijdens het lezen.
Het boek week toch af van de film. De beklemmende eenzaamheid spatte van het papier. Veel meer dan in de serie, waar het verhaal veel meer draait om de heldhaftigheid van Offred. Het gegeven dat Offred in het boek een heel gewone vrouw is, die bezig is met overleven, maakt het verhaal zoveel sterker. De verschuiving van haar moraal en hoe ze haar soms laffe beslissingen goed probeert te praten, maakt haar menselijk. Dat maakt het nog gemakkelijker om je voor te stellen dat zo’n totalitair systeem van onderdrukking ook in deze tijd kan bestaan.
Het verhaal en de beeldtaal zijn tegenwoordig iconisch in de strijd voor vrouwenrechten.
“A rat in a maze is free to go anywhere, as long as it stays inside the maze.”
― Margaret Atwood, The Handmaid’s Tale
Wil je meer lezen over het boek? Lees de recensies op goodreads